Υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που δεν θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα όπως τα κονδυλώματα στο σώμα. Αυτές οι υπερβολές μπορούν να εμφανιστούν στο σώμα των εφήβων, των ενηλίκων και των ηλικιωμένων. Συνήθως, τα κονδυλώματα είναι απλώς ένα καλλυντικό πρόβλημα που επηρεάζει την εμφάνιση ενός ατόμου. Και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις αυτοί οι σχηματισμοί αποτελούν πραγματική απειλή για την υγεία.
Τι είναι το κονδυλωμάτων;
Το δέρμα μας έχει λεία επιφάνεια. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν προεξέχουσες δερματικές αναπτύξεις. Ονομάζονται κονδυλώματα. Κατά κανόνα, αυτοί είναι μόνιμοι σχηματισμοί που δεν αλλάζουν για πολλά χρόνια.
Ο μηχανισμός της εμφάνισης των κονδυλωμάτων είναι η ανάπτυξη του άνω στρώματος του δέρματος. Τα μεγέθη των σχηματισμών κυμαίνονται από 1 mm έως αρκετά εκατοστά. Αυτή η παράμετρος εξαρτάται από τον τύπο του σχηματισμού και τη θέση του στο δέρμα. Συχνά παρατηρείται συγχώνευση πολλών κονδυλωμάτων. Οι ετικέτες του δέρματος έχουν συνήθως σαρκώδες χρώμα, αλλά μπορούν να πάρουν και άλλες αποχρώσεις, όπως ροζ ή καφέ.
Η ιατρική κατατάσσει τα κονδυλώματα ως καλοήθη νεοπλάσματα. Δεν αναπτύσσονται ούτε διεισδύουν στον περιβάλλοντα ιστό.
Στη διεθνή ταξινόμηση ασθενειών, στα κονδυλώματα αποδίδονται οι ακόλουθοι κωδικοί:
- B07 - ιός κονδυλωμάτων,
- Α63. 0 - κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων,
- L82 Seborrheic Keratoma
Οι περισσότεροι τύποι κονδυλωμάτων είναι ιογενείς, τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα κονδυλώματα είναι αφροδίσια και τα σμηγματορροϊκά κερατώματα είναι γεροντικά κονδυλώματα που είναι εγγενώς μη μολυσματικά.
Οι ακόλουθες αλλαγές στο δέρμα πρέπει να διακρίνονται από τα κονδυλώματα:
- Nevi (moles),
- Κάλους,
- κακοήθεις όγκοι,
- Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα,
- φαρδιά κονδυλώματα από σύφιλη.
Μερικοί από αυτούς τους σχηματισμούς μπορεί να είναι απειλητικοί για τη ζωή. Επομένως, εάν εμφανιστεί ύποπτος σχηματισμός στο σώμα, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.
Γιατί εμφανίζονται κονδυλώματα;
Συνήθως μια ιογενής λοίμωξη είναι η αιτία των κονδυλωμάτων. Η διαδικασία εμφάνισης των κονδυλωμάτων έχει ως εξής. Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος εισβάλλει στα κύτταρα του δέρματος και τους αναγκάζει να χωριστούν γρήγορα. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται ανάπτυξη ή θηλώματα στο δέρμα. Ωστόσο, υπάρχουν τύποι κονδυλωμάτων που ο ιός δεν έχει καμία σχέση.
Στην πραγματικότητα, τα θηλώματα δεν εμφανίζονται πάντα στο δέρμα. Συχνά αυτοί οι σχηματισμοί απαντώνται στους βλεννογόνους, στην ουροδόχο κύστη, στον λάρυγγα, στον τράχηλο κ. λπ. Ωστόσο, είναι συνηθισμένο να αναφέρονται τα κονδυλώματα μόνο ως θηλώματα που εμφανίζονται στο δέρμα.
Οι κονδυλωμάτων μπορούν να εντοπιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Ωστόσο, ορισμένα είδη έχουν τα αγαπημένα τους σημεία. Για παράδειγμα, κονδυλώματα συνήθως σχηματίζονται στη βουβωνική χώρα και τον πρωκτό, ενώ τα ακροχορδόνια προτιμούν τις πτυχές του δέρματος στο πάνω μέρος του σώματος.
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος δεν πολλαπλασιάζεται έξω από το σώμα. Ωστόσο, μπορεί να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ζεστά και υγρά μέρη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν συχνά να μολυνθούν από αυτό όταν επισκέπτονται λουτρά, σάουνες και πισίνες. Αλλά ο ιός δεν ζει πολύ έξω - εξουδετερώνεται από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου.
Σύμφωνα με μελέτες, περίπου το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί με κάποιο είδος ανθρώπινου ιού θηλώματος. Υπάρχουν συνολικά διακόσια στελέχη αυτών των ιών. Μερικοί ιοί είναι σχετικά αβλαβείς, άλλοι οδηγούν σε θηλώματα και άλλοι μπορούν ακόμη και να προκαλέσουν κακοήθεις όγκους. Ορισμένες φυλές μπορούν να μεταδοθούν από άτομο σε άτομο. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι τύποι κονδυλωμάτων μπορεί να είναι μεταδοτικοί. Όμως, σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η μετάδοση της νόσου από βατράχια και φρύνοι, καθώς και από άλλους εκπροσώπους της πανίδας, είναι αδύνατη. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι ιοί των θηλωμάτων ζώων δεν πολλαπλασιάζονται στο ανθρώπινο σώμα.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μεταξύ σας μέσω προσωπικής επαφής, χειραψίας, ανταλλαγής οικιακών ειδών (π. χ.
Ο ιός θηλώματος που έχει εισέλθει στο σώμα δεν προκαλεί πάντα την εμφάνιση της νόσου. Συνήθως οι παράγοντες που σχετίζονται με την ασθένεια είναι το άγχος, η μειωμένη ανοσία (για παράδειγμα, λόγω μολυσματικών ασθενειών). Ταυτόχρονα, ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σώμα για αρκετά χρόνια και να περιμένει στα αρχικά μπλοκ.
Ποικιλίες κονδυλωμάτων
Οι γιατροί κάνουν διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων κονδυλωμάτων:
- κοινή (χυδαία),
- νεανικό (επίπεδο),
- μυτερά (κονδυλώματα),
- γεροντικός,
- νηματοειδής.
Τα σημάδια γέννησης (nevi) πρέπει να διαχωρίζονται από αυτούς τους τύπους κονδυλωμάτων. Συνήθως, τα σημάδια γέννησης δεν προεξέχουν από την επιφάνεια του δέρματος και έχουν σκούρο χρώμα, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις.
Χυμώδη κονδυλώματα
Αυτός ο τύπος κονδυλωμάτων εμφανίζεται το 70% του χρόνου. Προκαλείται από τον ιό του θηλώματος. Εξωτερικά, τα χυδαία (συνηθισμένα) θηλώματα μοιάζουν με μικρές ημικυκλικές δομές στην επιφάνεια του δέρματος. Συνήθως είναι εντελώς ανώδυνοι. Το μέγεθος των σχηματισμών είναι αρκετά mm έως 1 cm, η επιφάνειά τους είναι συνήθως ανώμαλη, ανώμαλη και συχνά μοιάζει με την επιφάνεια ενός κουνουπιδιού. Χρώμα - σάρκα, γκρι, κιτρινωπό-καφέ. Κοινές τοποθεσίες - χέρια, πρόσωπο, δάχτυλα, χείλη, γόνατα, αγκώνες. Οι βλεννώδεις μεμβράνες επηρεάζονται σπάνια.
Συχνά, τα κοινά θηλώματα μπορούν να εξαφανιστούν από μόνα τους. Η ιδιαιτερότητα αυτού του τύπου θηλωμάτων είναι ότι συχνά δεν αναπτύσσονται μεμονωμένα, αλλά σε ομάδες. Συχνά βρίσκει ένα μεγάλο θηλώδες με μικρά που αναπτύσσονται γύρω από αυτό. Όταν αφαιρείτε το μεγαλύτερο θηλώδες, τα μικρά συνήθως εξαφανίζονται.
Τα κοινά θηλώματα μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Συχνά συμβαίνουν σε παιδιά σχολικής ηλικίας.
Εφηβικά κονδυλώματα
Αυτός ο τύπος θηλώματος εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά και εφήβους. Αλλά μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε άτομα ώριμης ηλικίας. Αυτά τα θηλώματα αναφέρονται συχνά ως επίπεδα θηλώματα. Αποτελούν μόνο το 4% όλων των κονδυλωμάτων.
Συχνά είναι κοντά. Μπορούν επίσης να φανούν στα πόδια και στο πρόσωπο, κοντά στα νύχια, ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών, στα πόδια και στο λαιμό. Συχνά συνδέονται με ορμονικές αλλαγές στο σώμα. Όπως τα συνηθισμένα θηλώματα, δεν αποτελούν σημαντική απειλή και μπορούν να εξαφανιστούν μόνοι τους. Συνήθως δεν προκαλούν σωματική δυσφορία, αλλά μπορούν να επιδεινώσουν την εμφάνιση.
Τα επίπεδα θηλώματα συνήθως έχουν χρώμα σάρκας και προεξέχουν λίγο λίγο πάνω από την επιφάνεια του δέρματος (περίπου 1-2 mm). Μπορούν να φτάσουν σε διάμετρο 5 mm, αλλά συνήθως είναι μικρότερες από τις χυδαίες. Τα πεπλατυσμένα θηλώματα μπορούν να εμφανιστούν κοντά σε πληγές και κοψίματα. Συνήθως τα νεαρά θηλώματα έχουν λεία επιφάνεια και ανώμαλα, αν και καλά καθορισμένα, άκρα. Λόγω της έλλειψης κερασφόρου στρώματος στην επιφάνεια, μπορεί να φαίνονται γυαλιστερά.
Πελματιαία κονδυλώματα
Πρόκειται για έναν εξαιρετικά δυσάρεστο τύπο ανάπτυξης δέρματος που εμφανίζεται στα πόδια. Μερικές φορές κάνουν λάθος για καλαμπόκια. Ωστόσο, τα πελματικά θηλώματα έχουν ένα χαρακτηριστικό που τα ξεχωρίζει από τα καλαμπόκια. Όταν μια πελματιαία μυρμηγκιά καταστρέφεται, συνήθως αιμορραγεί. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι τυπικό για τα καλαμπόκια. Αν και τα θηλώματα στα πόδια μπορεί να μοιάζουν με κάλους στο εξωτερικό, συνήθως είναι σκληρά και κερατινοποιημένα. Το χρώμα τους είναι συνήθως βρώμικο γκρι, σκούρο ή βρώμικο κίτρινο με μια απόχρωση καφέ. Μπορεί να εμφανιστούν μαύρες κηλίδες στην επιφάνειά τους.
Τις περισσότερες φορές, μια πελματιαία μυρμηγκιά βρίσκεται στο πόδι. Αλλά μπορούν επίσης να συναντηθούν σε ομάδες και να μεγαλώσουν μαζί. Τα πελματικά θηλώματα αναπτύσσονται όχι μόνο έξω από το δέρμα, αλλά και βαθύτερα.
Εξωτερικά, κονδυλώματα αυτού του τύπου μπορούν να μοιάζουν με συνηθισμένα. Συνήθως έχουν ημικυκλικό σχήμα. Ωστόσο, εάν ένα άτομο αναπτύσσει συνεχώς έναν τέτοιο σχηματισμό δέρματος, μπορεί να πάρει ένα επίπεδο επίπεδο.
Η εμφάνιση θηλωμάτων στα πέλματα των ποδιών δεν έχει καμία σχέση με την ηλικία, μπορεί να εμφανιστεί τόσο στους νέους όσο και στους ηλικιωμένους. Αυτοί οι σχηματισμοί μπορούν επίσης να παρατηρηθούν σε παιδιά.
Τα πελματικά θηλώματα μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία και ακόμη και σοβαρό πόνο κατά το περπάτημα. Όταν πατάτε σε μια τέτοια ανάπτυξη, θα φαίνεται σαν να πατάτε σε ένα μικρό βότσαλο. Εξωτερικά, τα κονδυλώματα μερικές φορές μοιάζουν με αγκάθια. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι αποκαλούν αυτό το είδος σπονδυλικής στήλης θηλώματος.
Σε ήρεμη κατάσταση, αυτοί οι σχηματισμοί μπορούν να προκαλέσουν κνησμό. Όπως και άλλοι τύποι θηλωμάτων, τα πελματιαία κονδυλώματα αναπτύσσονται υπό την επίδραση του ιού του θηλώματος. Ο ιός συχνά εισέρχεται στο δέρμα των ποδιών από τη γύρω περιοχή. Για παράδειγμα, δεν είναι ασυνήθιστο να προσβληθεί αυτός ο ιός κατά την επίσκεψή σας σε μια πισίνα χωρίς καουτσούκ παπούτσια. Τα δυσάρεστα παπούτσια συμβάλλουν επίσης στην εμφάνιση δερματικών αλλοιώσεων, καθώς εμφανίζονται συχνά σε μέρη όπου τα παπούτσια τρίβονται στα πόδια. Η άφθονη εφίδρωση και η ανεπαρκής υγιεινή των ποδιών συμβάλλουν επίσης σε αυτό.
Δεν συνιστάται να αγγίζετε τα θηλώματα στη σόλα με τα χέρια σας, καθώς αυτό μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε άλλες περιοχές του δέρματος.
Θεραπεία των πελματιαίων κονδυλωμάτων
Μερικές φορές αυτοί οι τύποι θηλωμάτων μπορούν να εξαφανιστούν μόνοι τους. Αυτό συμβαίνει περίπου το ήμισυ του χρόνου. Αλλά μερικές φορές αυτή η στιγμή χρειάζεται πολύ χρόνο για να περιμένει και δεν μπορούν όλοι να το αντέξουν οικονομικά, ειδικά όταν η εκπαίδευση εκδηλώνεται με οδυνηρές αισθήσεις. Εάν μια ανάπτυξη στο πόδι προκαλεί έντονο πόνο, δεν επιτρέπει το περπάτημα, πρέπει να αφαιρεθεί. Πρέπει επίσης να αφαιρεθούν οι σχηματισμοί άνω του 1 cm. Η επέμβαση αφαίρεσης μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στο ιατρείο.
Εάν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σχηματισμός στο πόδι ανήκει σε οποιονδήποτε τύπο θηλώματος, ο γιατρός μπορεί να εκτελέσει μια σειρά διαγνωστικών διαδικασιών. Αυτό περιλαμβάνει απόξεση και ανάλυση του κεράτιου στρώματος, ανάλυση PCR για την παρουσία του γονιδιώματος του ιού του θηλώματος. Για να προσδιοριστεί το σχήμα και το μέγεθος του σχηματισμού, πραγματοποιείται εξέταση υπερήχων. Τα κονδυλώματα στο πόδι απαιτούν διαφορική διάγνωση από τα κονδυλώματα της σύφιλης. Ωστόσο, κατά κανόνα, δεν εκτελούνται εκτεταμένα διαγνωστικά μέτρα, καθώς η διάγνωση ενός θηλώματος στο πόδι δεν είναι δύσκολη.
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί μερικές φορές να προσπαθεί να αφαιρέσει την ανάπτυξη στο πόδι. Τα παρασκευάσματα με σαλικυλικό οξύ, νεκρωτικά μέσα, αερολύματα κατάψυξης και ειδικά σοβάδες είναι κατάλληλα για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων. Ωστόσο, η απομάκρυνση με φάρμακα συνήθως δεν είναι μια γρήγορη διαδικασία. Μπορείτε να αφαιρέσετε γρήγορα ένα κονδυλώματος στη σόλα μόνο με τη βοήθεια εργαλείων που διατίθενται σε ιατρικές εγκαταστάσεις. Αυτές μπορεί να είναι μέθοδοι:
- Λέιζερ,
- χειρουργικός,
- Ηλεκτροπηξία,
- Cryodestruction,
- Ραδιοκύμα.
Κάθε τύπος διαδικασίας έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, η χειρουργική μέθοδος χρησιμοποιείται κυρίως για μεγάλες προεξοχές του δέρματος, καθώς βλάπτει σοβαρά το δέρμα.
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Αυτός είναι ένας ειδικός τύπος κονδυλώματος. Βρίσκονται κυρίως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Το σχήμα τους είναι επίσης ασυνήθιστο, καθώς μοιάζουν με θηλές (εξ ου και το όνομά τους). Ωστόσο, τα κονδυλώματα μπορούν επίσης να έχουν ακανόνιστο σχήμα που θυμίζει κουνουπίδι ή κουνουπιέρα. Οι ιοί που προκαλούν αυτούς τους τύπους κονδυλωμάτων μεταδίδονται συνήθως σεξουαλικά. Τα κονδυλώματα μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στους βλεννογόνους του πρωκτού. Ως εκ τούτου, τέτοια κονδυλώματα αναφέρονται συχνά ως αναγεννητικά ή αφροδίσια. Πιο σπάνια, τα κονδυλώματα βρίσκονται στις μασχάλες, σε γυναίκες κάτω από τους μαστικούς αδένες. Οι κονδυλωμάτων έχουν σαρκώδες έως ροζ χρώμα. Μερικές φορές πολλαπλά κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορούν να αναπτυχθούν μαζί. Τα κονδυλώματα αυτού του τύπου μπορούν επίσης να αυξηθούν σε μεγάλα μεγέθη. Τα κονδυλώματα μπορούν να προκαλέσουν επώδυνες αισθήσεις κατά τη σεξουαλική επαφή και κατά την αφόδευση. Μπορούν να αιμορραγούν εάν τραυματιστούν. Οι γυναίκες με κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορούν επίσης να αναπτύξουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Νήματα κονδυλωμάτων
Αυτός ο τύπος κονδυλώματος είναι πολύ συνηθισμένος. Τα νηματώδη, ή acrochords, αναπτύσσονται συχνά σε μεγάλες ομάδες. Προτιμήστε τα βελονιά για περιοχές με λεπτό δέρμα. Αυτή είναι η περιοχή των μασχάλων, του λαιμού, των ώμων, των βλεφάρων και των ρουθουνιών. Μπορεί να εμφανιστεί στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, κάτω από τους μαστικούς αδένες στις γυναίκες. Δεν ενοχλούν συνήθως ένα άτομο ή βλάπτουν, αλλά μπορεί να είναι φαγούρα.
Εξωτερικά, οι ακροχορδώνες μοιάζουν με μακριά νήματα. Ωστόσο, συχνά εντοπίζονται ακροχορδόνια που έχουν ένα λεπτό νήμα που μοιάζει με νήμα στο οποίο είναι προσαρτημένο ένα παχύ σώμα, συνήθως σφαιρικό ή ημισφαιρικό. Είναι επίσης νήματα. Τέτοια κονδυλώματα ονομάζονται εκκρεμή.
Τα περισσότερα κονδυλώματα αυτού του τύπου έχουν μέγεθος 1 mm έως 5 mm. Υπάρχουν επίσης βελονιά που είναι μεγαλύτερα από 1 cm, μερικές φορές πολλά νηματώδη αναπτύσσονται μαζί.
Τα Acrochords είναι σπάνια στα παιδιά. Είναι τυπικά για άτομα άνω των 35 ετών. Και με τα χρόνια, ο αριθμός τους συνήθως αυξάνεται. Το 100% αυτών των τύπων κονδυλωμάτων παρατηρείται σε άτομα άνω των 70 ετών. Η τάση για μεγάλο αριθμό ακροχορδών στο σώμα μπορεί επίσης να κληρονομηθεί. Τα Acrochords συσχετίζονται συχνά με το υπερβολικό βάρος. Στις γυναίκες, μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι νηματοειδείς ακροχορδώνες έχουν δυσάρεστη ποιότητα. Εάν μια θηλή σκιστεί, μια νέα θα αναπτυχθεί σύντομα στη θέση της. Τα Acrochords σπάνια συνεχίζουν μόνα τους. Η εμφάνισή σας προωθείται από αυξημένη εφίδρωση και μειωμένη ανοσία.
Κονδυλώματα ηλικίας
Αυτός ο τύπος κονδυλώματος έχει ένα άλλο όνομα - σμηγματορροϊκό κεράτωμα. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα άνω των 60 ετών. Σε αντίθεση με άλλους τύπους κονδυλωμάτων, τα γεροντικά κερατώματα δεν προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Οι ακριβείς λόγοι για την εμφάνισή τους δεν είναι σαφείς. Τα κερατόματα πιθανότατα σχετίζονται με αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα. Αναπτύσσονται από το βασικό στρώμα της επιδερμίδας, και γι 'αυτό ονομάζονται συχνά θηλώματα βασικών κυττάρων. Αν και αυτό δεν είναι ακριβώς το όνομα, τα πραγματικά θηλώματα προκαλούνται μόνο από ιούς. Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των νεοπλασμάτων. Τα γεροντικά κεράματα συχνά μοιάζουν με μελανώματα. Επομένως, όταν συμβαίνουν, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, ώστε να μπορεί να κάνει διάγνωση. Ωστόσο, τα γηράσκοντα κεράματα συνήθως δεν απαιτούν θεραπεία και δεν εξελίσσονται σε κακοήθεις όγκους.
Εξωτερικά, τα κερατόματα μοιάζουν με ροζ ή κιτρινωπά θηλάκια με πάχος 1-2 mm. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 2 mm έως 3 cm. Περιστασιακά, κονδυλώματα αυτού του τύπου φτάνουν σε μέγεθος 4-6 cm. Τα κερατόματα έχουν λιπαρή, εύκολα αφαιρούμενη κρούστα. Η επιφάνειά του είναι ανώμαλη, σαν κυματιστή. Συχνά, καθώς μεγαλώνουν, τα κερατόματα γίνονται σαν μανιτάρια και αλλάζουν χρώμα σε μαύρο ή σκούρο καφέ. Η επιφάνειά τους γίνεται σκληρή και μπορούν να σπάσουν.
Τα πιο συνηθισμένα κερατόματα είναι στο λαιμό και στο στήθος. Μπορεί να παρατηρηθεί σε ομάδες. Είναι λιγότερο συχνές στα χέρια και στο πρόσωπο. Δεν υπάρχουν στους βλεννογόνους. Συνήθως δεν υπάρχουν περισσότερα από 20 κερατόματα στο σώμα. Όταν ένα άτομο έχει πολλά κονδυλώματα ηλικίας, αυτό οφείλεται συχνά σε κληρονομικούς παράγοντες.
Τα γεροντικά κερατόματα δεν εξαφανίζονται μόνα τους. Οι άνθρωποι με υπερβολικές ποσότητες σμηγματορροϊκών κερατομάτων στο σώμα τους συμβουλεύονται να αυξήσουν την ποσότητα βιταμίνης C στη διατροφή τους για να αποτρέψουν τη νέα ανάπτυξη. Θα πρέπει επίσης να αποφύγετε το άμεσο ηλιακό φως, την υπερθέρμανση, την υποθερμία και το άγχος.
θεραπευτική αγωγή
Τα περισσότερα θηλώματα δεν αποτελούν σοβαρή απειλή. Ωστόσο, εάν τραυματιστούν, μπορούν να βλάψουν και να αιμορραγούν. Μετά από αυτό, υπάρχει ο κίνδυνος ανάπτυξης κακοήθων όγκων. Αν και με τα θηλώματα και τα κερατόματα, ο κίνδυνος κακοήθους μετασχηματισμού είναι πολύ χαμηλότερος από ό, τι με τους γραμμομοριακούς.
Τα θηλώματα αντιμετωπίζονται συνήθως με αφαίρεση (χειρουργικά, με τη βοήθεια κρύου, υψηλής συχνότητας ηλεκτρικής ενέργειας ή λέιζερ). Οι θεραπευτικές θεραπείες είναι συνήθως λιγότερο αποτελεσματικές.
Η ένδειξη για την αφαίρεση είναι ο πόνος του σχηματισμού του δέρματος, το μέγεθός του, η αιμορραγία, η αλλαγή του σχήματος, η θέση σε ένα άβολο μέρος (π. χ. στην άκρη του δακτύλου, στα πέλματα των ποδιών, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων), αισθητικές εκτιμήσεις . Οι κονδυλωμάτων αφαιρούνται επίσης.